همیار وردپرس فارسی

نام دامنه در اصل معادل آدرس فیزیکی وب سایت شما است. به همان روشی که GPS برای ارائه راهنمایی به آدرس خیابان یا کد پستی نیاز دارد ، یک مرورگر وب برای هدایت شما به یک وب سایت به یک نام دامنه نیاز دارد.

 

نام دامنه به صورت دو عنصر اصلی در می آید. به عنوان مثال ، نام دامنه Facebook.com از نام وب سایت (Facebook) و پسوند نام دامنه (.com) تشکیل شده است. هنگامی که یک شرکت (یا یک شخص) نام دامنه را خریداری می کند ، آنها می توانند مشخص کنند که نام دامنه به کدام سرور اشاره دارد.

ثبت نام دامنه توسط سازمانی به نام ICANN (شرکت اینترنتی برای نامها و شماره های اختصاص یافته) نظارت می شود. ICANN مشخص می کند که کدام پسوند نام دامنه در دسترس است و یک پایگاه داده متمرکز را از جایی که نام دامنه به آن اشاره می کند ، نگه می دارد.

 

هر وب سایتی که بازدید می کنید به طور موثر از دو عنصر اصلی تشکیل شده است: یک نام دامنه و یک وب سرور.

 

وب سرور یک ماشین فیزیکی است که فایلها و پایگاه داده هایی را که وب سایت شما از آنها ساخته شده میزبانی می کند و هنگام مراجعه به سایت شما از طریق دستگاه ، آنها را برای افراد در سراسر اینترنت ارسال می کند.

نام دامنه همان چیزی است که افراد برای دسترسی به سایت شما در آن تایپ می کنند و مرورگر وب را به سمت سروری که این منابع را ذخیره می کند نشان می دهد. بدون نام دامنه ، افراد باید آدرس IP خاص سرور شما را به خاطر بسپارند - و این فقط اتفاقی نخواهد افتاد.

دامنه ها چگونه کار می کنند؟

نام دامنه با عملکرد میانبر سرور میزبان وب سایت شما کار می کند.

 

بدون نام دامنه ، هر کسی که می خواهد از وب سایت شما بازدید کند ، باید آدرس IP کامل را وارد کند. اما مسئله این است که به خاطر سپردن آدرس IP یا درج مطالب تبلیغاتی برای افراد دشوار است.

 

در مورد ، hamyarwp نام دامنه است. بگذارید بگوییم به آدرس IP اشاره دارد. آدرس IP به یک سرور اشاره دارد ، اما اگر بازدید کنندگان از آن استفاده کنند ، وب سایت را برطرف نمی کند. دلیل آن این است که برای آدرس IP برای حل یک وب سایت ، سرور راه دور باید از پورت 80 با صفحه پیش فرض (به عنوان مثال index.html) ذخیره شده در فهرست برنامه های وب خود استفاده کند.

 

همانطور که مشاهده می کنید ، خرابکاری با پیش فرض های سرور و آدرس های IP می تواند گیج کننده و وقت گیر باشد. به همین دلیل اکثر قریب به اتفاق دارندگان وب سایت ترجیح می دهند از سرویسی مانند هاستینجر استفاده کنند که نام دامنه های همراه را با بسته های میزبانی وب سالانه ارائه می دهد.

 

دامنه ها همچنین می توانند از تغییر مسیرها استفاده کنند ، که در اصل به شما امکان می دهد تعیین کنید اگر افرادی از دامنه شما بازدید کنند ، به طور خودکار به دیگری منتقل می شوند. این می تواند برای کمپین ها و میکروسایت ها یا برای انتقال افراد به صفحات فرود اختصاصی در سایت اصلی شما مفید باشد. همچنین می توانند برای جلوگیری از سردرگمی در هجی ها مفید واقع شوند. به عنوان مثال ، اگر به www.fb.com مراجعه کنید ، به www.facebook.com هدایت می شوید.